Niet om gevraagd
Dank voor je boek. Het heeft mij erg geholpen enigszins grip te krijgen op de rollercoaster van gevoelens en emoties, waar ik ongevraagd in beland ben.
Mijn zoon van 17 jaar is uit het contact met zijn vader gegaan. Op uitnodigingen van zijn vader gaat hij niet in.
Zijn vader en ik zijn 8 jaar uit elkaar. Vanuit een co-ouderschap, heeft mijn zoon (toen nog 16 jaar) ervoor gekozen om bij zijn vader te gaan wonen. Dat heeft ongeveer vier maanden stand gehouden, totdat de bom barstte. Hij woont nu een klein jaar bij mij.
Ik ervaar het dragen van de verantwoordelijk van ons kind op mentaal en emotioneel vlak, als zwaar. Een kind van deze leeftijd die hiervoor kiest, komt naar mijn weten niet vaak voor.
Ik ben op zoek naar de groep ouders die in een soortgelijke situatie zitten en/of literatuur over ‘die andere ouder’, die gekozen wordt, niet omdat je kind zo graag bij jou wil zijn, maar omdat hij weg wil bij die andere ouder.
Mijn zoon heeft geen complexe scheiding meegemaakt en er is geen sprake van ernstige problematiek bij ouders. Ik heb van begin af aan goed contact gehad met de vader van mijn zoon. Dit contact is door de breuk met tijden flink onder spanning komen te staan en we vinden beiden steeds weer de bereidheid om spanningen op te lossen.
Wat mij bezig houdt is dat je als ‘overgebleven ouder’ na de breuk in een rol/positie komt waar je zelf niet om gevraagd hebt of invloed op gehad hebt. En hoe ik vanuit mijn positie kan bijdragen, zodat mijn kind de weg terug naar zijn vader kan maken.