Hoe?

Heb geen contact met dochter. Hoe ga ik hier mee om?

Diny

 

2 comments

  1. Met dit verlies valt wel met om te gaan , maar laat je nooit los , ik zelf met verliesverwerking dochter , kleinzoon , praat er over met wie dit een beetje begrijpt , veel mensen laten het overwaaien van bekenden , , ze denken , ach het valt wel mee , . Soms slaap ik niet sta op en huil veel , dat is goed voor de verwerking , en de realiteit blijven zien , dat het niet goed meer komt ! En aanvaarden , put mooie dingen uit het buiten zijn , rust en gesprekken , het gevoel van leegte zal altijd blijven , ben ik me van bewust , maar heb de kracht en geluk van velen dingen om me heen te mogen genieten ! ..ik ben aan het begin punt , maar door huilen , kracht , accepteren dat het op de een en andere dag ineens over was .. is zwaar , maar naar een paar maanden , heb ik een keerpunt en heb de boosheid , ingewisseld voor berusting.. mijn leven is ook veel waard en ik ook !!…sterkte

  2. Angelique

    Drie weken geleden was voor mij de druppel en is de situatie zo geëscaleerd tussen mij en mijn dochter (17). Dat ik haar vader heb gebeld en aangegeven dat ik met mijn handen in het haar zat. Of ze een paar dagen langer daar mocht blijven dan alleen het weekend. Ik wist niet meer wat ik met haar aan moest. Ik heb hem nog nooit gebeld in die 17 jaar!

    Dit heb ik uiteraard ook tijdens mijn woede naar haar geuit en of ze het normaal vindt zich zo te gedragen zoals het al weken ging, dat ik haar niet zo heb opgevoed etc. En dat ik het niet meer wist en mijn taak erop zat.

    Resultaat: Ze zit nog steeds bij haar vader, wil niet met mij praten/geen contact etc. Via haar vader ontvang ik een mail met de mededeling dat ze heeft besloten definitief daar te wonen en daaropvolgend een hele waslijst met financiële eisen en dat ze wil dat hij het volledige gezag krijgt (geldt nog maar voor 3 maanden, want oktober wordt ze 18) En als ik niet meewerk dat zijn dan e.e.a. gaat regelen d.m.v. een advocaat.

    Ik weet dat ik haar natuurlijk heb gekwetst, verdriet heb gedaan, ze had het waarschijnlijk nooit verwacht. Maar ik blijf zeggen, dit komt niet zomaar uit de lucht vallen. Maar ik kan nu ook geen kant op, kan haar niet dwingen. Maar voel me zo machteloos. Enige wat ik een paar keer heb gedaan. Een appje tijdens haar weekje Texel afgelopen week dat ik hoop dat ze veel plezier heeft, de week ervoor tijdens haar diploma uitreiking (mocht er niet bij zijn) haar gefeliciteerd, gezegd dat ik trots op haar ben en van haar houdt. En vanmorgen een mail gestuurd, dat het me spijt etc. Heb me inhouden om niet te verwijten, nogmaals aangegeven dat ik haar steun in elke keuze die ze maakt en onvoorwaardelijk van haar hou, dat de deur altijd openstaat etc.

    Ik ga er vanuit dat ik voorlopig geen reactie krijg. Weet gewoon niet wat te doen, of wat echt goed is. Mijn ex heeft haar nu onder zijn hoede en ik weet dat hij zeker niet zijn best zal doen voor mij.

    Weet er iemand raad?

    Angelique

Laat een antwoord achter aan Ria Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *