Lotgenoten Arnhem
Hallo, Ik zou ook graag met lotgenoten in contact komen. Ik woon in Arnhem, en mijn zoon wil mij niet zien. [Naam bekend bij de redactie]
Read MoreExcuses
Beste lezer, Door een technisch probleem is een deel van de berichten voor het forum de afgelopen tijd niet geplaatst. Heel vervelend! Wij hebben het probleem opgelost en doen er alles aan om het forum vanaf nu weer levend te houden. Om te zorgen dat het forum voor alle bezoekers een veilige plek is, plaatst de redactie alle bijdragen onder pseudoniem. Wil je een vraag, opmerking of suggestie plaatsen? Mail je bijdrage dan naar info@verbrokencontact, onder vermelding van ‘forum’. De redactie beslist over...
Read MoreReactie op Oma 2
Ik hoor alleen maar zelfmedelijden, geen zelfreflectie. Een kind breekt niet zomaar. Toch vind ik het naar dat u zich zo rot voelt. C.
Read MoreOma 2
Ik word van binnen opgegeten door de genadeloze pijn dat ik mijn kleinkinderen niet mag zien en elk contact mij verboden wordt. Ik ben boos, radeloos, eenzaam met mijn knagende verdriet en hou de schijn op voor anderen dat alles goed gaat zodat ik mijn verdriet kan verbergen. Word gek vd gedachte wat ik bij mijn 3 kinderen verkeerd gedaan heb terwijl ik ze alleen met al mijn liefde en toewijding heb opgevoed....
Read MoreLosgelaten
Ik heb het contact verbroken met mijn 2 dochters. Ze hebben beiden een psychiatrische stoornis. Veel jaren hulpverlening, opnames en crisis. Ook goede stabiele perioden. Het verhaal is dat ze ongeveer tot hun 15e 16e verjaardag normaal en gezond waren, tot de ziekte bipolair erbij kwam. Het koste veel energie en na zoveel discussies en onenigheid heb ik besloten om ze los te laten. Oudste is 25 jaar en woont met 24 uur begeleiding en de jongste is 19 en woont nu tijdelijk op kamers. Mijn dochters besloten op eigen leven te leiden, geen medicatie in te nemen, geen eerlijke gesprekken met hulpverlening voeren en mij tocht voor alle goeds blijven vragen. Financieel heb ik veel te leiden gehad. Ik deed veel voor ze. Ik ben moe en ik kwam tot het besef dat ik dood kan gaan en ze op eigen benen met hulpverlening moeten leren omgaan. Ik ben nu 10 jaar bezig. Hun vader is na de echtscheiding vaak ook door ziekte afwezig. Het gaat tegen mijn instinct maar ik voel dat ik ze los moet laten en op afstand steunen. Ze zijn anders met de houding “mama los het op” . Onvolwassen gedrag en onverantwoordelijk. Ondanks alles wat ze voor hun 16e jaar thuis hebben geleerd. Een deel ziekte en andere is gedrag....
Read More
Recente reacties