Rouw na overlijden van moeder die contact verbrak
Ik ben er afgelopen week via Facebook achter gekomen dat mijn moeder twee weken eerder was overleden. Zij had uitdrukkelijke instructies achtergelaten dat wij als haar dochters niet op de hoogte hiervan gesteld mochten worden. Dat dat toch nog redelijk snel gebeurd is, is te danken aan mensen die vonden dat wij recht hadden om het te weten. Mijn moeder heeft drie jaar geleden het contact verbroken na wat een lang verhaal is. Kort gezegd: zij kon geen goede moeder zijn door een gebeurtenissen uit haar jeugd en in haar relatie met haar partner. Ik kon geen goede dochter zijn omdat ik niet mezelf kon zijn, ik voelde me onveilig bij haar en nooit goed genoeg. Ze viel om het minste of geringste uit en haar gedrag bestond uit wat ik noem “gestold wantrouwen”. Dat is ook uiteindelijk de reden voor de breuk geweest: we vertrouwden elkaar niet. Het was zeker geen slecht mens, ze kon alleen niet op een volwassen manier met het leven en alles wat dat voor haar meebracht omgaan. En ik kon daar dan niet meer mee omgaan. Na de breuk heb ik er best wel lang over gedaan om in een zachtere stand te komen. Ik was eerst heel wrokkig en boos. Ik schreef in gedachten brieven vol beschuldigingen en wilde haar pijn doen. Ik wilde haar vooral laten zien hoe erg haar gedrag me gekwetst had. Ik heb niks gedaan of gestuurd. Het hielp wel. De laatste tijd kwam ik in een zachtere modus en kon ik haar begrijpen en zelfs wel vergeven. Ik was van plan haar een kaart te sturen om haar dat te vertellen. Het kwam er niet van. Ik was ook wel een beetje bang voor afwijzing of anders: weer terecht te komen in het spel van aantrekken en afstoten dat zij speelde. Nu is zij dus overleden en ik verbaas me over het grote verdriet dat ik voel. Ik rouw om een moeder met wie het contact verbroken is. Ik weet dat ik altijd wel een heel sterke wens had om een band met mijn moeder, ik wilde haar erkenning, haar blijheid met mijn aanwezigheid in haar leven. Nu zij is overleden zal dat niet meer gebeuren. Daar is verdriet over, maar er is meer. Ik mis haar ook. Ik had dit zo niet gewild en ik voel me ook schuldig en vraag me af waarom ik...
Read More
Recente reacties