Grens bereikt

Beste,

Ik heb u boek besteld, en schept wel de helderheid waar het fout liep of loopt.

Ik kan me ook wel vinden in de verhalen van de personen.

Alleen mijn eigen verhaal en of beleving en opgelopen schade komt er niet in voor.

Het is misschien niet gepast, maar wil toch even vertellen wat mij overkwam en ik tot het verbreken van contact heb gekozen

Ik was 17 jaar en mijn vriend 20 jaar toen ik zwanger werd , we “moesten” toen nog trouwen jaar 1972

Dochter werd geboren 1973 later onze zoon 1977.

Mijn echtgenoot heeft mij  altijd geestelijk , en soms lichamelijk mishandeld.

Ik was eigelijnlijk nergens goed in , er was wel altijd een aanleiding om me als varken , nietsnut …..uit te maken. Hij nam een heel dominante positie in en omdat ik steeds banger werd een onderdanige rol.

Ik heb dus 27 jaar met een masker gelopen , toen ben ik gescheiden.

Alleen waar ik nu tegen aan loop is dat mijn kinderen geen ander voorbeeld hebben gehad….Vader had geen respect voor mij als de moeder van de kinderen.

En dit doet zich in relatie met mij voor…als ik tegen mijn dochter zeg dat ik verdrietig was eenzaam omdat ik met afgelopen kerstfeest geen kaartje of telefoontje krijg , en niet word uitgenodigd ( terwijl mijn ex echtgenoot met vriendin) wel ieder jaar samen de kerstdagen met dochter of zoon doorbrengen….krijg ik het antwoord ; of ik weer om me heen lig te meppen en dat ik in de slachtofferrol zit. Terwijl ik me kwetsbaar opstel….ben alleenstaand en verwacht dan een stukje inleving….maar ik kan het met bovenstaande doen.  En ik ben zo teleurgesteld ( al de zoveelste keer) Alleen ben ik nodig als ze me nodig heeft in het vervullen van haar diensten…maar verder voel ik mij geen familie….ex en familie dat zijn familie.

Ik ben niemand…zo voelt dat. Dus ik heb met haar gebroken omdat ik dat nu zelf niet meer wil…ik wil niet meer de zoveelste teleurstelling krijgen en altijd grote mond en altijd als slachtoffer worden neer gezet.

Ik kan me voorstellen dat u verder niets met mijn verhaal kunt…maar wilde het toch even vertellen.

Dank u,