Rouwen om een levende moeder 4

Beste,

Ik voel met je mee inmiddels heb ik jaren verbroken met mijn gehele familie. Was op en af dan weer afstand nemen dan weer terug pak ze mij harder aan. Zij heeft gezorgd dat de hele familie een hekel aan mij kreeg en ook afstand van nam. Na vele sessies met psycholoog heb mezelf vertrouwen terug en mezelf staande weten te houden. Nu ligt mijn moeder in het ziekenhuis zelf hier werd ik niet over geïnformeerd via via heb ik dit te horen gekregen. Het raakte mij enorm was mij duidelijk hoe diep het zit. Sinds mijn kinderen jaren zwarte schaap van de familie. In de weekend ziekenhuis gebeld kreeg te horen dat mijn moeder op de cardiologie afdeling lag inmiddels is zij verhuisd naar de IC voor een hartoperatie. Vanochtend ging ik naar het ziekenhuis op de status op te vragen en uitgelegd dat ik de oudste dochter ben en niet geïnformeerd door de familie. Ik kon niet mijn moeder zien vond best schokkend omdat ik haar jaren niet gezien heb. De verpleegster stelde mij gerust dat mijn moeder aanspreekbaar was eo ik haar wilde zien ik zei ik laat het hierbij ik voelde me ook gerust. Bizar en heftig dat het zover moet komen mijn moeder en zusje zijn beide zwaar narcistisch/monsterlijk. Mijn zusje is een nakomeling en we schelen 16 jaar toen zij kwam moest ik het huis verlaten. Woonde vanaf mijn 16e op mezelf onervaren toen zo groen als gras. Inmiddels 52 jaar leven goed op rails geen kids en partner, leid een rustig mooi leventje ben erg dankbaar voor de stabiliteit heeft mij ook jaren gekost om op dit niveau te kunnen leven en dit pakt niemand van me af. Ik heb heel wat tranen gelaten rouwen om een levende moeder deed me goed. Bij mij komen alleen maar negatieve ervaringen naar boven wanneer ik aan mijn moeder denk. Heel veel jaren in schaamte geleefd nu durf ik erover te praten en ben zelf een boek aan het schrijven. Mooi forum.

J.