Reactie op ‘Rouwen om een levende moeder’ 8
Beste, Zo herkenbaar wat je hier schreef. Inmiddels heb ik jaren met mijn families verbroken dankzij mijn moeder. Zij heeft ervoor gezorgd dat iedereen een hekel aan me kreeg. Mijn zusje is een nakoming en wij schelen 16 jaar met elkaar, toen zij kwam moest ik het huis verlaten dus met mijn 16e op kamers gaan wonen. Ik was zo groen als gras, bang kind wist niks van de wereld. Daar sta je dan gelukkig kon ik een kamer overnemen van een vriendin. Zij ging samenwonen met haar vriend en woonde toen onder begeleiding op kamers. Zij heeft ervoor gezorgd dat ik haar kamer kreeg voor toen 150 gulden per maand. Ik vertrouwde alles en iedereen en iedereen was mijn vriend zo puur en naïef. Via via te horen gekregen dat mijn moeder in het ziekenhuis ligt niet door mijn zusje of broers ingelicht. Voor mijn eigen gemoedsrust heb ik gebeld met het ziekenhuis en zij hebben mij doorgezet met mijn moeder. Was raar en vreemd na zoveel jaren geen contact mijn moeder te spreken. Ik hield het gesprek kort maar moest daarna enorm veel huilen ik liet mezelf gaan. Deze week even weer gebeld met het ziekenhuis kreeg te horen dat mijn moeder op de IC lag inmiddels geopereerd aan haar hart ook door niemand geïnformeerd. Vanochtend persoonlijk naar het ziekenhuis gereden en een verpleegster gesproken die mijn moeder verzorgd mocht niet veel zeggen. Ik heb haar verteld dat ik mijn moeder jaren niet gezien heb en verbannen door de familie. Zij vroeg of ik mijn moeder wilde zien, ik kon niet voelde me gerustgesteld door de verpleegster. Ben toen weggegaan wilde ook geen confrontatie met niemand. Tja, mijn moeder is zwaar narcistisch en daarin ook mijn zusje meegenomen monsterlijk. Ben zwaar vernedert en verstoten door hun, ik werd nooit uitgenodigd voor de feestdagen vergaten hun altijd. Hun gingen altijd samen op vakantie vergat mijn moeder mij altijd te vertellen. En zo vele dingen meer mijn moeder presteert zelf om mij een rouwkaart te sturen voor mijn verjaardag. Ik kan me geen mooie positieve momenten herinneren met mijn moeder. Ook nu tijdens haar ziekte bed komen alleen negatieve herinneringen naar boven. Ben nu 52 jaar, geen kids en ook geen partner na jaren sessies met psychologen een mooi stabiele leven kunnen opbouwen ben erg trots op mijn leventje en dit pakken hun niet van me af....
Read MoreReactie op ‘Rouwen om een levende moeder’ 7
Beste, wat naar voor je ik heb ook een soortgelijke situatie, alleen heb ik nog wel contact met mijn moeder. Ik wil ook wel contact met mensen die ook zoiets hebben meegemaakt.
Read MoreReactie op ‘Rouwen om een levende moeder’ 6
Wat ongelofelijk moedig van je om hier je verhaal te vertellen. Het klinkt mij zo bekend in de orenik ben enigst kind en ben altijd opgevoed door mijn moeder die narcistische trekjes had altijd boos en moeite met emotie tonen. De eerste 2 jaar van mijn leven heb ik in een kindertehuis gezeten omdat mijndirectie depressief was. Nooit heb ik van haar gehoord ik hou van je. Pas toen ik op mijn 18 de uit huis realiseerde ik mij dat dit geen gezonde relatie was.Wij hebben altijd een haat liefde verhouding gehad maar hoopte dat toen ik ging samenwonen en haar 1ste kleinkind ter wereld kwam dat daar verandering in kwam maar helaas het bleef het doorgaan zo erg dat ik de keuze heb gemaakt om het contact te verbreken nu 2 jaar geleden.Waar ik het meeste moeite mee heb is hoe ga je verder …: ik heb geen broers of zussen mijn vader was al uit beeld voordat ik hem kende. Familie heb ik niet van mijn kant. De kant van mijn man daarin tegen is er in overvloed en ben gezegend met een lieve zoon van 4 jaar en 2 bonus kindjes zoveel liefde die ik aan hun kan geven realiseer ik mij heel goed wat ik gemist dat doet vreselijk veel pijn.Ook al probeert mijn man mij daarin te helpen vraag ik mijzelf af doe ik er goed aan om met een professioneel iemand te bespreken of heeft dit gewoon veel tijd nodig om überhaupt te verwerken....
Read MoreReactie op ‘Rouwen om een levende moeder’ 5
Hoi, heb je intussen reacties ontvangen? Het is altijd zo moeilijk, zo niet niet uit te leggen dat er moeders zijn die niet van hun kind houden. Misschien is het een idee een lotgenoten groep op te richten. Alleen als je dit zelf hebt meegemaakt weet je hoe het is om je wees met ouders te voelen. Je mag mij altijd contacten. Liefs P.
Read MoreReactie op ‘Hoe?’
Met dit verlies valt wel met om te gaan maar laat je nooit los , ik zelf met verliesverwerking dochter , kleinzoon , praat er over met wie dit een beetje begrijpt , veel mensen laten het overwaaien van bekenden , , ze denken , ach het valt wel mee , . Soms slaap ik niet sta op en huil veel , dat is goed voor de verwerking , en de realiteit blijven zien , dat het niet goed meer komt ! En aanvaarden , put mooie dingen uit het buiten zijn , rust en gesprekken , het gevoel van leegte zal altijd blijven , ben ik me van bewust , maar heb de kracht en geluk van velen dingen om me heen te mogen genieten ! ..ik ben aan het begin punt , maar door huilen , kracht , accepteren dat het op de een en andere dag ineens over was .. is zwaar , maar naar een paar maanden , heb ik een keerpunt en heb de boosheid , ingewisseld voor berusting.. mijn leven is ook veel waard en ik ook...
Read MoreReactie op ‘Rouwen om een levende moeder’ 4
Beste J., Veel dank voor je pakkende getuigenis. Ik ben net met een deel van mijn familie aan het breken. Je spreekt van narcisme. Ik herken het. Of laat ik het zo zeggen: heb mij jaren weggecijferd voor familieleden die als puntje bij paaltje komt alleen geïnteresseerd zijn in zichzelf, niet in mij. Dat is onlangs pijnlijk duidelijk geworden op zo’n manier dat ik er niet meer om heen kan.Ik zelf heb ook geen kinderen. Ik herken veel van je verhaal in het mijne. Jammer dat er geen chatbox aan deze site zit of we hadden eens kunnen praten met elkaar, als je dat iets had gezegd natuurlijk. Ik begrijp dat iets op een forum schrijven en live met een wildvreemde praten zoals ik nog wel iets anders is natuurlijk. Misschien heb je daar helemaal geen behoefte aan. Ook goed natuurlijk. Heel veel sterkte.Iemand die je begrijpt en laat weten dat je helemaal niet alleen bent....
Read More
Recente reacties